Intervieuw met Sylvia in de museumkrant editie Zomer 2021
“Doordat ik geen specifieke opleiding heb gehad, heb ik altijd vanuit mijn gevoel kunnen schilderen.”
In het Brabantse enclave dorpje Baarle-Nassau Baarle-Hertog met de grens door de voordeur, is ooit 8 jaar geleden de start gemaakt met Sylvia Reijbroek Galerie Kunst vol Leven. Kunst vol Leven gaat over kunst en over leven. Over kunst die leven inhoud geeft, zoals omgekeerd leven kunst vult. Sylvia schildert intuïtief, ze volgt haar gevoel dat is leidend zij staat voor KUNST VOL LEVEN.
Beide Galeries Kunst vol Leven bezoeken maakt een ander mens van je… Je beleeft er levenskunst zoals de kunstenares Sylvia Reijbroek het ook zelf voelt en ziet met de kleuren vanuit haar ziel. Je voelt je er onmiddellijk thuis en je waant je zelfs in een sprookje. Zowel de galerie in Baarle Hertog / Baarle Nassau als haar nieuwste galerie in Weelde stralen hun eigen karakter uit. Je kunt je verdrinken in kleuren en verhalen die de kunstenares op haar doek zet. Maar vergis je niet, want het sprankelende licht dat Sylvia op haar schilderijen toetst, getuigt soms ook
Leven is kunst... en voor mij ook Kunst Vol Leven
voor elk werk. Zonder deze diepe emoties kan mijn werk niet leven.”
Sylvia Reijbroek Galerie Kunst vol Leven
Nieuwstraat 33a | Baarle-Nassau (Nederland)
Nieuwstraat 3 | Baarle-Hertog (België)
Weeldestraat 52-54 | Weelde (België)
0031 682 694 273
www.galeriekunstvolleven.be
Van onrust naar rust
Toch wachtte Sylvia tot haar tweeënveertig-ste om met haar talent echt iets te gaan doen.
Sylvia: “Ik heb vier kinderen grootgebracht en werkte in de modesector. Dan blijft er weinig tijd over om te schilderen. Bij de geboorte van de tweeling gaven mijn ouders me destijds een schildersezel. Dat was voor mij het signaal dat ik niet langer moest wachten. Mijn eerste onderwerp was een kerkuil. Ik was er zo blij mee dat het gelukt was dat ik uit de kamer rende en riep: ik kan schilderen! Daarna is de ellende begonnen. Er woedde in mij een felle strijd tussen wat ik wilde en wat ik kon. Ik ben van nature hoogsensitief en onrustig. De verhalen in mijn hoofd kwamen nooit snel genoeg op papier, het moest altijd gisteren al klaar zijn. Bovendien ontstond alles in mijn fantasie, waardoor ik met anatomie en vormgeving wel eens in de knoei kwam. Ook de kleurencombinaties waren soms op het randje, maar dat vond ik eigenlijk best spannend. Vandaag schilder ik veel be-wuster. Ik beheers intussen de technieken van olieverf en acryl en mijn ideeën worden nu zichtbaar op de manier zoals ik ze in gedachten had. Dat is een hele geruststelling.’’
Van de hel naar het paradijs
Nee, niet in levende lijve, Sylvia legt die weg af via haar schilderijen. In de galerie in Weelde hangen ze met tientallen bij elkaar. Het is een explosie van kleuren en flonkerend licht. Eén van haar laatste werken is een schilderij met als thema: waar is de vrouw in religie? Sylvia: “Ik stel me voortdurend vragen, maar in het dagelijks leven kan ik die niet altijd kwijt of ze worden niet begrepen. In mijn schilderijen krijg ik wel antwoorden.
De vraag over de vrouw in religie was best dwingend en toen ik het schilderij opzette, brandde vooral het vlammend rood van de hel. Als ik er vandaag naar kijk, zie ik er een paradijselijke schoonheid in. Het is veel minder agressief, hoewel het oorspronkelijk wel zo bedoeld was. Mijn schilderijen zijn geen plaatjes, ik weet van elk met welke betekenis ik ze heb gemaakt. Ik kan uit mijn werk ook echt mijn gevoelsperiodes afleiden. Vroeger waren rood en oranje de hoofdtoon. Mensen zagen daar passie in, maar voor mij was het frustratie en boosheid. Nu overheersen groen, blauw en goud.”
De magie van elementen
Of Sylvia in haar werk een rode draad ziet, iets wat met regelmaat terugkomt? In haar
abstracte werken voel en zie je de felle kleuren, de wortels van de bomen, het water, het vuur, de lucht, de hel, de hemel, de aarde en de zee, licht en duisternis, de mystiek rond dier en mens, kortom: alle oerelementen. Zij komen met regelmaat terug. Ook vuur en lucht zullen altijd een onderdeel zijn en daarbij ook de vrouw die soms een droomachtige sfeer meedraagt is niet weg te denken uit mijn werk. Hierbij is zij dan ook vaak de vertelster van het verhaal. “Mijn gevoel zal altijd mijn basis zijn voor elk werk. Zonder deze diepe emoties kan mijn werk niet leven. Ik kan niet creatief zijn als ik op de automatische piloot sta.”
“Ik heb een lange weg afgelegd en het leven is niet altijd een sprookje geweest. Maar met wat ik vandaag doe kan ik er wel een sprookje van maken.“
“Leven is kunst... en voor mij ook Kunst Vol Leven”
